Mwanza

Mwanza (Tanzania) is momenteel onze thuis basis, we weten inmiddels waar we lekkere gebraden kip kunnen halen voor Robbert, en voor het ontbijt gaan we eerst langs de beste chapatti-boer en dan drinken we koffie op straat uit espresso-kopjes met wat gepensioneerde mannetjes voor 2 eurocent.

Eigenlijk zijn we hier gecrashed omdat we wachten op andere toeristen die met ons samen safari willen doen, wat natuurlijk goedkoper is. Ondertussen hebben we twee korte tripjes gemaakt. Om de Kalangala eilanden te bezoeken moesten we over kisten met sinaasappels en mango’s heen stappen om de ferry te bereiken. Vruchtbaar eilandje dus. We kregen 10 sinaasappels mee voor 5 eurocent en een mango voor gratis. Op het eiland hebben we een rondje gemaakt op een oude fiets langs vissers en boeren.

Ook hebben we een uitstapje gemaakt naar Kenia. Ole, die we kende uit Kericho, had ons uitgenodigd om zijn vee en familie te bezoeken in Kilgoris. Op Robberts verjaardag warden we warm welkom geheten voor een goed stuk vlees van een spit, Ugali (waarvoor Josje naar de keuken werd geroepen om het klaar te maken) en ‘green vegetable’ (spinazie). Ole had voor zijn vrouw 10 koeien moeten geven aan haar vader, toen we zeiden dat je bij ons niet voor vrouwen hoeft te betalen zei hij dat ie dan al minstens 10 vrouwen zou hebben gehad, waarna zijn eigen vrouw heel hard moest lachen.

Inmiddels zijn we al bekend met veel publieke voertuigen in Afrika. Matatu’s, de busjes die helemaal vol worden gepropt met mensen, kippen en/of spullen. Taxi’s, een normale 4 persoonsauto waar wij wel eens met z’n 12en in hebben gezeten (4 mensen voorin, 6 mensen achterin en 2 baby’s). Private taxi’s, heerlijk ruim. Boda boda’s, schakelbrommertjes met bestuurder, vaak met 2 mensen achterop maar ook wel mens en koe. Ferry’s, altijd meer fruit aan boord dan mensen en frisse breeze. En grote bussen, waar mensen langs de kant van de weg je graag eten verkopen (bananen, popcorn, spiesjes etc.). Maar je moet snel zijn want de bussen stoppen niet vaak, en maar even. De laatste keer zag ik een man rennen met een zak gekookte aardappelen, en de man die het kocht moest het geld noodgedwongen uit het raam gooien.

Het straatbeeld wordt gekleurt door vrouwen die lappen met allerlei motiven omknopen (voor een baby op hun rug, als rok, als muts etc). Josje heeft er ook een gekocht maar moet nog handigheid vinden in het omknopen en lopen met die krengen. Verder dragen ze vanalles op hun hoofd, zelfs rolkoffertjes.

In Uganda hebben we onder andere in het regenwoud bij Fort Portal chimpansees gezien en bij de Nederlandse Ambassade Koningsdag geviert (met bitterballen en heiniken biertjes).