Jambo!
Door: Josje
Blijf op de hoogte en volg Josje
27 Maart 2014 | Kenia, Kericho
Jambo, hujambo!
of Hello, how are you? Is wat alle Afrikanen graag van ons willen weten. De eerste dagen in Nairobi, moesten we nog even wennen aan het Afrikaanse ritme (no hurries). Het halen van een telefoonkaart kan makkelijk 3 uur duren en broodjes in de supermarkt worden netjes in 2 zakjes gestopt, dichtgeniet en alle details (prijs etc.) wordt er met de hand opgeschreven. Gelukkig hebben we zelf ook geen haast en kunnen we zo met mensen wat bij-babbelen.
In Nairobi waren we een van de weinige toeristen, en daarom het slachtoffer van alle safari-operators. Voor gratis koffie hebben we een keer gedaan of we echt geinteresseerd waren. Sommige mensen vroegen na een gesprek om geld voor eten, een man die ons maar bleef achtervolgen hebben we uiteindelijk een zak rijst voor 100 Shillings (84 eurocent) gegeven.
De dag dat we vertrokken moesten we door de drukste straat in Nairobi (foto 1) de juiste matatu vinden. Een matatu is een busje waar 14 personen inpassen, maar waar met gemak (volgens Afrikaanse standaarden) 5 meer inpassen. Ik heb al een keer met een vrij stevige Kenyaanse 15 minuten op schoot gezeten.
Er wordt hier veel gelachen, om en met ons. Toen ik een keer een Ndazi (soort oliebol) bestelde, en vroeg wat erin zat zei de cassiere: 'we call it hamna'. Wat dus gewoon 'niks' betekend.
Na 2 uur Afrikaanse muziek in de matatu, kwamen we aan op een hele stille plek 'the fishermans camp' aan lake Naivasha. Een prachtige plek (foto 2) met aapjes, grote vogels, een barbeque en een tweepersoons-tentje. Op dat barbequetje zullen we vervolgens elke dag een hout-gestookte koffie maken (ook mais hebben we geprobeerd maar die was na 2,5 uur nog niet gaar). We zijn vrienden geworden met de night-guards op dit kamp, die ons hout gaven in ruil voor een kopje koffie. Ze maakten ons ook wakker om 's nachts de grazende nijlpaarden te zien (foto 3).
We lazen in de boekjes dat er bij een meer verderop flamingo's te zien waren, na dit gecheckt te hebben bij meer mensen, zijn we weer in de matatu gestapt. Na een lange rit en wandeltocht, komen we eindelijk bij het meer aan (foto 4), geen flamingo's dus. We hadden al eerder gehoord dat Afrikanen liever geen 'nee' verkopen.
Nu zitten we in Kericho, een klein stadje tussen de thee-velden. De oogsten zijn niet zo goed dit jaar, maar er is overal lekkere Kericho tea met veel melk en suiker te koop. Daar zijn we maar op over gestapt, omdat de koffie hier eigenlijk niet te drinken is (terwijl Kenya een van de grootste exporteurs in koffie is).
Kwa heri! (good bye)
R&J
of Hello, how are you? Is wat alle Afrikanen graag van ons willen weten. De eerste dagen in Nairobi, moesten we nog even wennen aan het Afrikaanse ritme (no hurries). Het halen van een telefoonkaart kan makkelijk 3 uur duren en broodjes in de supermarkt worden netjes in 2 zakjes gestopt, dichtgeniet en alle details (prijs etc.) wordt er met de hand opgeschreven. Gelukkig hebben we zelf ook geen haast en kunnen we zo met mensen wat bij-babbelen.
In Nairobi waren we een van de weinige toeristen, en daarom het slachtoffer van alle safari-operators. Voor gratis koffie hebben we een keer gedaan of we echt geinteresseerd waren. Sommige mensen vroegen na een gesprek om geld voor eten, een man die ons maar bleef achtervolgen hebben we uiteindelijk een zak rijst voor 100 Shillings (84 eurocent) gegeven.
De dag dat we vertrokken moesten we door de drukste straat in Nairobi (foto 1) de juiste matatu vinden. Een matatu is een busje waar 14 personen inpassen, maar waar met gemak (volgens Afrikaanse standaarden) 5 meer inpassen. Ik heb al een keer met een vrij stevige Kenyaanse 15 minuten op schoot gezeten.
Er wordt hier veel gelachen, om en met ons. Toen ik een keer een Ndazi (soort oliebol) bestelde, en vroeg wat erin zat zei de cassiere: 'we call it hamna'. Wat dus gewoon 'niks' betekend.
Na 2 uur Afrikaanse muziek in de matatu, kwamen we aan op een hele stille plek 'the fishermans camp' aan lake Naivasha. Een prachtige plek (foto 2) met aapjes, grote vogels, een barbeque en een tweepersoons-tentje. Op dat barbequetje zullen we vervolgens elke dag een hout-gestookte koffie maken (ook mais hebben we geprobeerd maar die was na 2,5 uur nog niet gaar). We zijn vrienden geworden met de night-guards op dit kamp, die ons hout gaven in ruil voor een kopje koffie. Ze maakten ons ook wakker om 's nachts de grazende nijlpaarden te zien (foto 3).
We lazen in de boekjes dat er bij een meer verderop flamingo's te zien waren, na dit gecheckt te hebben bij meer mensen, zijn we weer in de matatu gestapt. Na een lange rit en wandeltocht, komen we eindelijk bij het meer aan (foto 4), geen flamingo's dus. We hadden al eerder gehoord dat Afrikanen liever geen 'nee' verkopen.
Nu zitten we in Kericho, een klein stadje tussen de thee-velden. De oogsten zijn niet zo goed dit jaar, maar er is overal lekkere Kericho tea met veel melk en suiker te koop. Daar zijn we maar op over gestapt, omdat de koffie hier eigenlijk niet te drinken is (terwijl Kenya een van de grootste exporteurs in koffie is).
Kwa heri! (good bye)
R&J
-
27 Maart 2014 - 13:39
Caroline:
Jambo! Schatties. Heeel leuk om te lezen en jullie te volgen op de kaart. Geniet ervan. XXX liefs, Caroline -
27 Maart 2014 - 13:46
Rivka:
Veel plezieeer! xx -
27 Maart 2014 - 15:28
Annemieke:
Van no worries naar no hurries, zo heeft elk continent wat. Het kost even moeite om de nijlpaarden op de foto te ontdekken. :-). Veel plezier! -
27 Maart 2014 - 16:31
Peter:
Asante sana! Tutaonana siku moja. -
27 Maart 2014 - 20:59
Janne:
Ah wat tof! Klinkt goed, veel plezier daar!! :) -
30 Maart 2014 - 17:03
[ Opa ] Cor Hoeboer:
Jullie nog fijne 3 mnd. gewenst. -
31 Maart 2014 - 17:28
Rian:
Heel leuk om jullie te volgen! Veel plezier en geniet ervan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
